ว่าด้วยเรื่องการให้และการรับสลาม

ว่าด้วยเรื่องการให้และการรับสลาม

บางคนยังกล่าวผิดอยุ่เลย เพราะด้วยความปากเคยชินหรือได้ยินมา

การรับสลามนั้นเป็นสิ่งวายิบ(จำเป็น) แต่การให้เป็นแค่สุนัต(ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้)

ภาษาอาหรับนั้นหากว่าพลาดแค่ตัวฮุรุฟ(อักษร)เดียวหรือว่าออกเสียงผิดหรือว่าสลับเปลี่ยนบาเรส(สระ)

หรือเพิ่มหรือลดอักษรหรือสระเพียงนิดเดียวความหมายก็จะเปลี่ยนทันที

ฉะนั้นจะต้องกล่าวให้ถูก การรับสลามคือ”วะอะลัยกุ-มุสสะลาม” ไม่ใช่”วะอะลัยกุม มุสสะลาม”นะครับ

การให้ก็เช่นกันคับ “อัสสะลา-มุอะลัยกุม นะครับ ไม่ใช่”อัสสะลาม-มุอะลัยกุม

ลองคิดกันดูว่า ท่านปฏิบัติกันอยู่แบบไหนนะครับ เพราะสาเหตุว่า การรับสลามนั้น

อักษรมีมหลังอักษรกาฟนั้น ไม่ได้มีตัชดีด(เครื่องหมายซ้ำ)ฉะนั้นจะอ่าน

“วะอะลัยกุมมุสสะลาม”ไม่ได้ จริงๆแล้ว ตามคำเดิม

อักษรมีมหลังอักษรกาฟนั้นมีสูกูน(เครื่องหมายตาย)แต่เนื่องด้วย

มีมสูกูนพบกับฮัมซะวะซอล มันอ่านไม่ได้ เลยจะต้องใส่สระให้ตัวมีมให้เหมือนกับอักษรหน้าของมัน

ซึ่งเป็นสระดอมมะฮฺ การให้ก็เช่นเดียวกันครับ ตัวมีมนั้นไม่ได้มีตัชดีดหรือซับดูนะครับ

การให้-รับสลามนั้น มี3แบบ

1 อัสสะลามุอะลัยกุม- วะอะลัยกุมุสสะลาม ได้ความดี10ผลบุญ

2 อัสสะลามุอะลัยกุมวะเราะห์มะตุลลอฮฺ- วะอะลัยกุมมุสสะลามวะเราะห์มาตุลลอฮฺ ได้ความดี20ผลบุญ

3อัสสะลามุอะลัยกุมวะเราะห์มะตุลลอฮฺ วะบะรอกาตุฮฺ-วะอะลัยกุมมุสสะลาม วะเราะมะตุลลอฮฺ วะบะรอกาตุฮฺ ได้รับความดี30ผลบุญ

การสัมผัสมือกันได้อีก1ซุนนะห์ การยิ้มให้แก่กัน ได้อีก1

เพราะว่าการยิ้มคือการซอดาเกาะห์(บริจาคทาน)

และคุณค่าของการให้สลามนั้นมีมากมาย เวลามีคนฝากสลามมายังท่าน

ท่านจงอย่าได้กล่าวว่า “ฝากสลามมาอีกแล้ว ฝากแต่สลาม ตังค์ล่ะทำไมไม่ฝากมาบ้าง”

ท่านรุ้หรือไม่ว่า”ของฝากที่ดีที่สุดคือการฝากสลาม” หวังว่าเกล็ดความรุ้น้อยๆคงจะเป็นประโยชน์ต่อท่านทั้งหลาย

เมื่อรุ้แล้ว>ปฏิบัติ>บอกต่อผู้อื่น ทุกคนอินชาอัลลอฮฺ

Somshay Mahamaan