นึกถึงตัวเองในวันพิพากษา อย่าหลงดุนยาจนลืมปลายทาง

นึกถึงตัวเองในวันพิพากษา อย่าหลงดุนยาจนลืมปลายทาง

นึกถึงสภาพตัวเองตอนที่ต้องยืนในวันพิพากษาให้มาก คิดเผื่อมาก ๆ ว่าเรื่องนี้ เรื่องนั้น ถ้าถูกถาม จะตอบอย่างไร คำของบรรพชนสลัฟที่กล่าวว่า “ให้สอบสวนตัวเอง ก่อนวันที่จะถูกสอบสวน” ยังคงใช้ได้และจำเป็นเสมอ

วันที่ทุกการงานจะกางออก ทุกเจตนาที่แปลกปลอมจะถูกควักให้เห็น ทุกการอธรรมจะถูกสะสางคิดบัญชี และทุกวินาที ล้วนถูกบันทึกและไม่ถูกปล่อยผ่าน

นึกถึงสภาพที่ต้องยืนในวันนั้นให้มาก และถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่า สิ่งที่กำลังทำอยู่นี้ ใช่สิ่งที่ยังประโยชน์จริงหรือเปล่า? อย่าเพียงหายใจวันแล้ว วันเล่า และมาคิดได้ ในวันที่สายเสียแล้ว

يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي

“ในวันนั้นมนุษย์จะรำลึกขึ้นมาได้ แต่การรำลึกนั้นจะมีผลแก่เขาได้อย่างไร? เขาจะกล่าวว่า โอ้..ถ้าฉันได้ทำความดีไว้ล่วงหน้าสำหรับชีวิตของฉัน (ในวันอาคิเราะฮฺ- ก็คงดี)” (อัลฟัจร์)

เตรียมตัวให้มาก ณ ที่อัลลอฮ์ ความจริงเท่านั้นที่ยังประโยชน์ อย่าเป็นคนกลัวอาคิเราะฮฺปลอม ๆ ที่ยังคงนั่งมองดุนยาอย่างเสน่หา มองโลกหน้าอย่างผิวเผิน แล้วเข้าใจว่าตนปลอดภัยแล้ว

credit: คุณครูขนมปัง