ท่านนบีกับยิวขอทานตาบอด

ท่านนบีกับยิวขอทานตาบอด..

การมีมารยาทที่ดีสำคัญกว่ามีเงินทองมากมายหรือชื่อเสียงที่โด่งดัง วันนี้พักผ่อนอยู่บ้านตื่นแต่เช้าได้นั่งอ่านหนังสือ จรรยามารยาทของบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดท่านหนึ่ง นั่นคือ ท่านนบีมูฮำหมัด (ซ.ล.) เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเหตุการณ์ที่ท่านได้ไปเยี่ยมชายตาบอดชาวยิว…

ท่านร่อซูลุลลอฮ์มักจะแวะไปที่ ชานเมืองนครมาดีนะห์เป็นประจำ เพื่อนำอาหารไปป้อนให้กับ ขอทานชาวญาฮูดีที่ตาบอดคนหนึ่ง แต่ในทุกครั้งก็มักได้รับการตอบแทน ด้วยคำด่าทอต่างๆ นานาของชายชราตาบอดคนนี้ ที่ไม่พอใจท่านนบีมูฮำมัดด้วยความอัคติ… และหลังจากที่ท่านร่อซูลุลลอฮ์ได้เสียชีวิตลงแล้ว ท่านอาบูบักรก็ได้มาถามกับท่านหญิงอาอิชะห์ว่า “ยังมีซุนนะห์ใดบ้างของท่านร่อซูลุลลอฮ์ที่พ่อยังไม่ได้ทำ?” ท่านหญิงอาอิชะห์ก็จึงได้ตอบว่า ท่านพ่อได้ทำซุนนะห์ต่างๆ ของท่านร่อซูลุลลอฮ์ทุกอย่างแล้ว แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่พ่อคงทำไม่ได้ และเป็นเรื่องที่ฉันเองก็ไม่เคยบอกให้ใครได้รับรู้เลย นั่นก็คือ ช่วงเวลาเย็นของทุกวัน ท่านร่อซูลุลลอฮ์จะพาขนมปังและนมไปให้ชายชราตาบอดชาวญาฮูดีคนหนึ่งซึ่งอยู่ที่ชานเมืองมาดีนะห์

เมื่อท่านอาบูบักรไปถึงจึงพบกับชายชราตาบอด ที่ท่านหญิงอาอิชะห์ได้บอกไว้ ท่านอาบูบักรจึงได้เข้าไปถามชายชราตาบอดคนนั้นว่า “ท่านใช่มั๊ยที่มีคนหนึ่งนำขนมปังและนมมาให้ท่านทุกวัน?” ชายชราตาบอดคนนั้นก็จึงได้ตอบว่า “ใช่ข้านี่ล่ะ” จากนั้นท่านอาบูบักรถึงกับตกใจเมื่อได้ยินชายชราตาบอดคนนั้น กล่าวคำด่าทอต่างๆ นานาต่อท่านร่อซูลุลลอฮ์ และในขณะที่ท่านอาบูบักรกำลังป้อนอาหารให้อยู่นั้น ชายชราตาบอดชาวญาฮูดี ก็รู้สึกแปลกๆ จึงได้ถามว่า “นี่ไม่ใช่ชายคนเดิมที่นำมาอาหารมาให้ข้านิ่ เพราะคนที่นำอาหารมาให้ข้ากินนั้น เขาจะป้อนขนมปังและนมให้ข้าอย่างนิ่มนวล จนข้ารู้สึกถึงความอ่อนโยนและความเมตตาของชายคนนั้น” จากนั้นท่านอาบูบักรถึงกับอึ้งและได้บอกกับชายชราตาบอดว่า “ยาอัลลอฮ์.. นี่คุณลุง รู้มั๊ยว่า คนที่นำอาหารมาป้อนให้กับคุณลุง ด้วยความรักและเมตตาอยู่ทุกวันนั้น.. เขาได้เสียชีวิตลงแล้ว และเขาคนนั้นก็คือ ท่านนบีมูฮัมมัด (ซ.ล.) คนที่คุณลุงได้ด่าทออยู่ทุกวันนั่นเอง..

ทันใดนั้น ชายชราตาบอดคนนั้นถึงกับสะอื้นและร้องไห้ออกมาจนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด และหลังจากนั้นชายชราตาบอด ชาวญาฮูดีคนนั้นก็ได้กล่าวกาลีเมาะห์ชาฮาดะห์ “อัชฮ่ะดุอัลลาอิลาฮ่ะ อิลลัลลอฮ์ ว่ะอัชฮ่ะดุ อันน่ะมูฮำม่ะดัรร่อซูลุลลอฮ์” ต่อหน้าท่านอาบูบักร ซึ่งเป็นการยอมรับอิสลามด้วยกับ (อัคลาค) มารยาทอันสูงส่งและยิ่งใหญ่ของท่าน

เครดิต imran khan