“ถ้าไม่ได้ทำกุรบาน ฉันคงเศร้าใจ”

“ถ้าไม่ได้ทำกุรบาน ฉันคงเศร้าใจ”

ตอนที่พี่มาถามฉันว่าปีนี้ทำกรุบาน ราคา 5500 บาทไหม??

ฉันปฏิเสธไปทันที มันแพง!!!! ค่อยทำปีหน้าละกัน เก็บเงินไปก่อนปีนี้ไม่ทัน

แต่พอกวาดสายตาไปรอบๆห้องแล้ว ฉันรู้สึกผิดมากๆ แต่ฉันก็ยังดีใจที่อัลลอห์ยังทำให้ฉันได้รู้สึกผิดอยู่

เพราะแหวนทองวงนั้นของฉัน ราคามันห้าพันกว่าบาทเทียบเท่ากับกรุบานเลย

กระเป๋าใบนั้นก็สองพันกว่าบาทเสื้อผ้าบางตัวของฉันก็ราคาเหยียดพัน บางตัวก็เกินพันไปแล้ว

ฉันเดินทางมาถึงจุดที่ว่าซื้อของแพงๆพวกนี้ได้เลยไม่รู้สึกว่าแพง

แต่พอกับค่ากรุบานกับฉันรู้สึกว่ามันเกินเอื้อมถึง ทั้งที่ราคาของมันก็ไม่แตกต่างกันเท่าไหร่

ฉันผ่อนรถได้ตั้งหลายปี แต่กับยานพาหนะของฉันในวันอาคิเราะห์ ใจฉันกับรู้สึกยากเย็นและหนักหนา

น่าเศร้าใจที่เราหาเงินกันแทบตาย แต่สุดท้ายเราก็พบว่า เราพาพวกมันไปวันอาคิเราะห์ไม่ได้เลย

เพราฉะนั้นการทำกรุบานของฉันแล้ว มันเหมือนเอาเงินที่เราหาได้จากดุนยา ไปฝากไว้ในธนาคารอาคิเราะห์

อย่างน้อยเมื่อเราตายไป เราก็มียานพาหนะให้ขี่ เป็นวัวที่เราฝากไว้ตอนที่เรามีชีวิตอยู่ในดุนยานี้นั่นเอง ว่าไหม ^^

อินชาอัลลอห์ ขอให้ฉันและทุกคนได้มีโอกาสทำกรุบานทุกปีด้วยเถิด อามีน????

#เครดิต:ซาตินนี่ตอกอยน์

#เตือนฉันเตือนเทอร์