อันตรายของการลำเลิกบุญคุณ

อันตรายของการลำเลิกบุญคุณ

เมื่อเราทำความดีใดๆ เราจะต้องทำไปตามเป้าหมายของความดีนั้นๆ เพื่อรับผลตอบแทนและความพึงพอพระทัยจากอัลลอฮฺ ตะอาลา เท่านั้น ส่วนการอยากได้บางสิ่งบางอย่างกลับคืนมาจากความดีที่เราได้ทำลงไป(ในสิ่งที่ควรจะได้) มันไม่ได้ผิดในตัวมันเอง แต่มันจะลดทอนความบริสุทธิ์ใจ(อิคลาศ)ของเราเอง

ในอีกด้านหนึ่งมันเป็นมารยาทสำหรับคนที่ได้รับสิ่งใดๆ ก็ควรต้องรู้คุณด้วยการตอบแทนกลับ แต่ควรให้เป็นเรื่องของการตอบแทนด้วยความเต็มใจ และจะต้องไม่เป็นการกดดันบังคับจากคนที่มีบุญคุณอีกด้วย

เราต้องระมัดระวังในการเก็บบุญคุณที่ตัวเองทำกับคนอื่นไว้ เพื่อเป็นเครื่องมือของ “การแบล็กเมล์ทางอารมณ์” นั่นคือการที่เตือนให้คนอื่นคิดอยู่ตลอดเวลาว่า คุณเป็นคนมีน้ำจิตน้ำใจเพียงใด(ที่ไปช่วยเหลือคนอื่นๆ) อาจจะไปสร้างวาจาที่ไม่เหมาะสม(เสมือนการทวงบุญคุณ) การทำเช่นนี้นับเป็นความเสี่ยงที่จะลบล้างเป้าหมายและผลตอบแทนที่ได้จากการทำความดีลงโดยสิ้นเชิง

อัลลอฮฺ ตะอาลา ตรัสว่า

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ

“บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงอย่าให้บรรดาทานของพวกเจ้าไร้ผล ด้วยการลำเลิก … ” [สูเราะฮฺบะเกาะเราะฮฺ : 264]

การไปพูดให้คนอื่นคิดถึงบุญคุณ(คือการทวงบุญคุณ การลำเลิกบุญคุณ) หรือการสร้างวาจาที่ไม่เหมาะสมคล้ายคลึงเช่นนั้น จริงๆ แล้วมันเกิดมาจากความรู้สึกแบบหยิ่งยโส(ตะกับบุร) ราวกับว่า “ตัวเรา” ได้กระทำสิ่งที่น่าทึ่ง ด้วยเหตุนี้ จึงคิดไปว่าตัวเรา “สมควร” ได้รับบางสิ่งกลับคืนมา

เราต้องจำไว้ว่า อัลลอฮฺเป็นผู้ที่ให้ความโปรดปรานแก่เราด้วยกับการครอบครองเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ(จากทรัพยากรทั้งหลายที่เราได้รับมา) เพื่อให้เรามีความมุ่งหมายที่จะไปช่วยเหลือคนอื่นๆ เพื่อให้เราเป็นคนที่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กับคนอื่นๆ อย่างน้อยที่สุดเราจะได้ตอบกลับต่อความโปรดปรานอันไม่มีที่สิ้นสุดของพระองค์ที่มีต่อเรา (ด้วยการช่วยเหลือผู้คนทั้งหลาย)

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวเตือนไว้สำหรับคนที่ชอบลำเลิกบุญคุณว่า
لاَ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنَّانٌ

“ผู้ที่เตือนผู้อื่นให้คิดถึงบุญคุณของเขา จะไม่ได้เข้าสู่สวรรค์” [บันทึกโดย อันนะสาอีย์]

ดังนั้น จงอยู่ห่างไกลจากการเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา
[ Yasir Qadhi ]

ปล. หะดีษตอนท้ายนั้นเศาะฮีฮฺ [บันทึกในสุนัน อันนิสาอียฺ กิตาบ 51 หะดีษ 134, เศาะฮีฮฺ อันนิสาอียฺ 5688, เศาะฮีฮฺ อัลญามิอฺ 7676] ส่วนความหมายที่ ว่า “ไม่ได้เข้าสวรรค์” คือเข้าได้ยากมาก เป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องชดใช้ก่อน

ดังนั้น เราจึงไม่ควรมีลักษณะแบบนี้ในดุนยา และต้องสำนึกต่อตัวเองตลอดว่า การไม่ไปพูดให้คิดถึงบุญคุณที่เราทำนั้น เป็นสัญญาณสำคัญของการเป็นมุอ์มินที่แท้จริง เป็นลักษณะสำคัญของผู้คนที่ประตูสวรรค์จะเปิดต้อนรับ

ที่มา Somchart Kaweekate