ข่าวใหม่
ฉันเป็นผู้หญิงอเมริกันที่เกิดใน“ ฮาร์ทแลนด์” ของอเมริกา ฉันเติบโตขึ้นมาเหมือนกับเด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ถูกตรึงอยู่กับความเย้ายวนใจของชีวิตใน “เมืองใหญ่” ในที่สุดฉันก็ย้ายไปที่ฟลอริดาและไปที่ South Beach of Miami ซึ่งเป็นฮอตสปอตสำหรับผู้ที่กำลังมองหา “เสน่ห์แห่งชีวิต” โดยธรรมชาติฉันทำในสิ่งที่สาวๆ ชาวตะวันตกส่วนใหญ่ทำ ฉันมุ่งเน้นไปที่รูปลักษณ์และความสนใจของฉันโดยพิจารณาจากความคุ้มค่าของตัวเองว่าได้รับความสนใจจากผู้อื่นมากเพียงใด ฉันออกกำลังกายอย่างจริงจังและกลายเป็นผู้ฝึกสอนส่วนบุคคลได้รับที่อยู่อาศัยริมน้ำสุดหรูกลายเป็น “ผู้จัดแสดง” ชายหาดที่เต็มไปด้วยผู้คนและสามารถได้รับชีวิตแบบ “อยู่อาศัยในสไตล์”
หลายปีผ่านไปเพียง ฉันตระหนักว่า ขนาดความสมหวังและความสุขของฉันลดน้อยลงเรื่อย ๆ ฉันเป็นทาสของแฟชั่น ฉันเป็นตัวประกันในรูปลักษณ์ของฉัน
ในขณะที่ช่องว่างยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องระหว่างการเติมเต็มชีวิตตนเองและวิถีชีวิตของฉันฉันพยายามหลบภัยจากแอลกอฮอล์และงานปาร์ตี้ไปสู่การทำสมาธิการเคลื่อนไหวและศาสนาทางเลือกเพียงเพื่อให้มีช่องว่างเล็ก ๆ ในที่สุดฉันก็รู้ว่ามันเป็นเพียงแค่นักฆ่าความเจ็บปวดมากกว่าการรักษาที่มีประสิทธิภาพ
ในฐานะนักเสรีนิยมสตรีและนักเคลื่อนไหวที่กำลังตามหาโลกที่ดีกว่าสำหรับทุกคนเส้นทางของฉันข้ามไปกับนักเคลื่อนไหวอีกคนซึ่งเป็นผู้นำในการทำให้เกิดการปฏิรูปและความยุติธรรมสำหรับทุกคน ฉันเข้าร่วมในการรณรงค์อย่างต่อเนื่องของที่ปรึกษาใหม่ของฉันซึ่งรวมถึงในเวลานั้นการปฏิรูปการเลือกตั้งและสิทธิพลเมืองและอื่น ๆ ตอนนี้การเคลื่อนไหวใหม่ของฉันแตกต่างอย่างสิ้นเชิง แทนที่จะได้ “เลือกสรร” เพื่อสนับสนุนความยุติธรรมให้กับบางคนเท่านั้นฉันได้เรียนรู้ว่าอุดมคติเช่นความยุติธรรมเสรีภาพและความเคารพนั้นมีความหมายและเป็นสากลโดยทั่วไปและความดีของตัวเองและความดีร่วมกันไม่ได้อยู่ในความขัดแย้ง เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้ว่า “ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน” หมายถึงอะไรจริงๆ แต่ที่สำคัญที่สุดฉันเรียนรู้ว่าต้องใช้ความเชื่อในการมองโลกว่าเป็นหนึ่งเดียวและมองเห็นความเป็นเอกภาพในการสร้าง
อยู่มาวันหนึ่งฉันเจอหนังสือเล่มหนึ่งที่ถูกพิมพ์ในเชิงลบในตะวันตก – อัลกุรอาน จนถึงจุดนั้นสิ่งที่ฉันมีเกี่ยวกับศาสนาอิสลามทั้งหมดคือผู้หญิงที่พูดถึง “เต๊นท์” บีตเตอร์ภรรยา harems และโลกแห่งการก่อการร้าย ฉันถูกดึงดูดโดยรูปแบบและวิธีการของอัลกุรอานเป็นครั้งแรกและจากนั้นมองด้วยทัศนะเกี่ยวกับการมีชีวิตการสร้างและความสัมพันธ์ระหว่างผู้สร้างและการสร้าง ฉันพบว่าคัมภีร์อัลกุรอานเป็นที่อยู่ที่ลึกซึ้งมากต่อจิตใจและวิญญาณโดยไม่จำเป็นต้องใช้ล่ามหรือศิษยาภิบาล
ในที่สุดฉันก็พบกับความจริง: การเคลื่อนไหวที่ตอบสนองด้วยตนเองที่เพิ่งค้นพบใหม่ของฉันไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการยอมรับศรัทธาที่เรียกว่าศาสนาอิสลามซึ่งฉันสามารถมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุขในฐานะชาวมุสลิม
ฉันซื้อชุดคลุมยาวและผ้าคลุมศีรษะที่สวยงามคล้ายกับชุดแต่งกายของผู้หญิงมุสลิมและฉันเดินไปตามถนนและละแวกใกล้เคียงซึ่งเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ฉันเดินในกางเกงขาสั้นบิกินี่หรือชุดธุรกิจตะวันตก “สง่างาม” แม้ว่าผู้คนใบหน้าและร้านค้าต่างก็เหมือนกัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างอย่างน่าทึ่ง: ความสงบในการเป็นผู้หญิงที่ฉันเคยสัมผัสเป็นครั้งแรก ฉันรู้สึกราวกับโซ่ถูกทำลายและฉันก็เป็นอิสระในที่สุด ฉันยินดีกับรูปลักษณ์ใหม่ที่น่าแปลกใจบนใบหน้าของผู้คนแทนที่หน้าตาของนักล่าที่เฝ้าดูเหยื่อของเขาที่ฉันเคยค้นหา ทันใดนั้นน้ำหนักก็ยกขึ้นจากบ่าของฉัน ฉันไม่ได้ใช้เวลาตลอดไปกับการช็อปปิ้งแต่งหน้าทำผมและออกกำลังกาย ในที่สุดฉันก็ว่าง
ในทุกสถานที่ฉันพบว่าศาสนาอิสลามเป็นหัวใจของสิ่งที่บางคนเรียกว่า “สถานที่ที่น่าอับอายที่สุดในโลก” ซึ่งทำให้ที่นี่เป็นที่รักและพิเศษยิ่งกว่า
อีกไม่นานพอเริ่มมีข่าวเกี่ยวกับนักการเมืองนักบวชวาติกันนักเสรีนิยมและนักสิทธิมนุษยชนและนักเคลื่อนไหวเพื่อประณามฮิญาบ (ผ้าคลุมศีรษะ) ว่าเป็นภาระต่อสตรีซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการรวมตัวทางสังคมและเมื่อเร็ว ๆ นี้ มัน -“ เครื่องหมายแห่งความล้าหลัง”
ฉันพบว่ามันเป็นความเจ้าเล่ห์ที่เห็นได้ชัดเมื่อบางคนและที่เรียกว่ากลุ่มสิทธิมนุษยชนรีบเร่งเพื่อปกป้องสิทธิสตรีเมื่อรัฐบาลบางแห่งกำหนดระเบียบการแต่งกายให้กับผู้หญิง แต่ “นักสู้อิสรภาพ” มองไปทางอื่นเมื่อผู้หญิงถูกกีดกัน สิทธิการทำงานและการศึกษาของพวกเขาเพียงเพราะพวกเขาเลือกที่จะใช้สิทธิสวมฮิญาบ
วันนี้ฉันยังคงเป็นสตรีนิยม แต่เป็นสตรีมุสลิมที่เรียกร้องให้ผู้หญิงมุสลิมรับผิดชอบในการให้การสนับสนุนทั้งหมดที่พวกเขาสามารถทำได้เพื่อให้สามีเป็นมุสลิมที่ดี เพื่อเลี้ยงดูลูก ๆ ของพวกเขาในฐานะมุสลิมที่เที่ยงธรรมดังนั้นพวกเขาจึงอาจเป็นสัญญาณแห่งความสว่างสำหรับมนุษยชาติอีกครั้ง เพื่อกำหนดให้ดี – ใด ๆ ที่ดี – และเพื่อห้ามความชั่วร้าย – ชั่วร้ายใด ๆ เพื่อพูดความชอบธรรมและพูดต่อต้านความเจ็บป่วยทั้งหมด เพื่อต่อสู้เพื่อสิทธิของเราในการสวมใส่ฮิญาบและเพื่อสร้างความพอใจให้กับผู้สร้างของเราไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน แต่ที่สำคัญคือการถ่ายทอดประสบการณ์ของเรากับฮิญาบให้กับเพื่อนผู้หญิงที่อาจไม่เคยมีโอกาสเข้าใจว่าการสวมใส่ฮิญาบนั้นมีความหมายต่อเราอย่างไรและทำไมเราถึงต้องสวมกอดมันอย่างสุดซึ้ง
ผู้หญิงเต็มใจถูกทิ้งระเบิดด้วยความเต็มใจหรือไม่เต็มใจที่มีรูปแบบของ “การแต่งกายแบบไม่มีอะไรเลย” แทบจะทุกวิถีทางในการสื่อสารทุกที่ในโลก ในฐานะผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมฉันขอยืนยันสิทธิ์ของผู้หญิงในการรู้ฮิญาบเท่าเทียมกันคุณความดีและความสงบสุขและความสุขที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผู้หญิงเช่นเดียวกับฉัน เมื่อวานนี้บิกินี่เป็นสัญลักษณ์ของเสรีภาพของฉันเมื่อในความเป็นจริงมันปลดปล่อยฉันเท่านั้นจากจิตวิญญาณของฉันและคุณค่าที่แท้จริงในฐานะที่เป็นมนุษย์ที่น่าเคารพนับถือ
ฉันไม่มีความสุขที่จะสลัดบิกินี่ในเซาท์บีชและวิถีชีวิตแบบตะวันตก“ มีเสน่ห์” เพื่ออยู่อย่างสงบสุขกับผู้สร้างของฉันและสนุกกับการใช้ชีวิตท่ามกลางเพื่อนมนุษย์ในฐานะบุคคลที่มีค่า
วันนี้ฮิญาบเป็นสัญลักษณ์ใหม่ของการปลดปล่อยผู้หญิงเพื่อค้นหาว่าเธอเป็นใครจุดประสงค์ของเธอคืออะไรและประเภทของความสัมพันธ์ที่เธอเลือกที่จะมีกับผู้สร้างของเธอ
สำหรับผู้หญิงที่ยอมแพ้ต่อทัศนคติที่ไม่ดีต่อฮิญาบอิสลามฉันพูดว่า: คุณไม่รู้ว่าคุณขาดอะไร
โดย Sara Bokker
ข่าวใหม่
แสดงความคิดเห็น เกี่ยวกับ " จากบิกินี่สู่ฮิญาบ: เรื่องราวของซาร่าโบเกอร์ "