อองซานซูจี หันซบจีน ห่างเหินตะวันตก หลังร้าวเรื่องโรฮีนจา

ในปี 2009 ช่วงที่ “ป้าอองซานซูจี” ถูกกักบริเวณอยู่แต่บ้าน ป้าอองซานเคยได้รับเลือกให้เป็นทูตของ “องค์กรนิรโทษสากล” หรือ Amnesty International ที่มีฐานใหญ่อยู่ที่อังกฤษ ประเทศของสามีของป้าซึ่งเรียกว่า รางวัล Ambassador of Conscience Award ( ที่เป็นองค์กรย่อยของมหาอำนาจในการแทรกแซงทั่วโลก โดยเฉพาะประเทศโลกที่สาม ที่ไร้อำนาจในการต่อต้าน )

… แต่ข่าวเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2018 ที่ผ่านมา ทางองค์กรนิรโทษสากล กลับออกมาบอกว่า พวกเขารู้สึกผิดหวังอย่างหนักที่ ป้าอองซานไม่ได้เป็นตัวแทนของความหวัง ความกล้าหาญของสากลอีกต่อไป และจะเอารางวัลที่เคยมอบให้ป้าในตอนนั้นกลับคืน

… “วันนี้เรารู้สึกสลดใจอย่างมากที่คุณไม่ได้เป็นตัวแทนของความหวัง ความกล้าหาญและการปกป้องสิทธิมนุษยชนตลอดไป และด้วยความเศร้าใจเราจึงขอถอนตัวรางวัลนี้จากคุณ” หัวหน้าองค์การนิรโทษ​สถานะที่คุณเป็นผู้รับรางวัล Ambassador of Conscience Award โดยข่าวว่าประเด็นหลักที่ป้าอองซานวัย 73 โดนเล่นงานก็เพราะว่าป้าไม่ออกมาเต้นตามทำนองที่ตะวันตกสร้างให้เดินตามเรื่อง “โรฮีนจา” ( ที่ตะวันตกต้องการสร้างเป็นรอยร้าวทั้งเรื่องศาสนาและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในอาเซี่ยนให้ได้ แต่ป้าแกไม่เล่นด้วย )

… และล่าสุดเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2018 ที่กรุงย่างกุ้ง ทางตัวแทนระดับของ “จีน” นำโดยนาย Ning Jizhe รองหัวหน้าของกรรมการพัฒนาและปฏิรูปแห่งชาติจีน ได้เข้าพบกับป้าอองซาน โดยประเด็นคือทั้ง “จีนกับพม่า” จะร่วมกันสร้างเส้นทางเศรษฐกิจร่วมกัน ตามแนวคิดเส้นทางสายไหมใหม่ของจีน ที่ก่อนนั้นเมืองเจ้าผิว เมืองหลวงของรัฐยะไข่ที่มีชนเชื้อสายเบงกาลีและโรฮีนจาอาศัยอยู่มาก จะเป็นเมืองที่เชื่อมระหว่างอ่าวเบงกอล ( ที่เชื่อมกับอาฟริกาและตะวันออกกลางแหล่งทรัพยากรของจีน ) และจีนตอนใต้ของจีน ไม่ต้องขนส่งไกลอ้อมช่องแคบมะละกา สิงคโปร์ และทะเลจีนใต้ อีกต่อไป

… โดยนาย Ning Jizhe ได้เยี่ยมพม่าเป็นเวลานานสามวัน ระหว่าง 24 – 27 พฤศจิกายน 2018 แสดงถึงความตั้งใจมาพูดคุยอย่างละเอียด และได้พบนาย U Soe Win รัฐมนตรีกระทรวงการวางแผนและการเงินของพม่า รวมทั้งรัฐมนตรีการค้า และอีกทั้งหมด 11 กระทรวงด้วย โดยจะมีการทำโครงการมากมายในพม่ารวมทั้งย่างกุ้ง ดำเนินการโดยรัฐวิสาหกิจของจีน

… หลายปีที่ผ่านมานั้น “ป้าอองซานซูจี” เป็นเหมือนนายหน้าหรือตัวแทนของตะวันตกในการเอาเรื่อง “เลือกตั้งธิปไตย” มาฉีดพ่นให้แพร่หลายใน “พม่า” แต่ในภายหลังที่ตะวันตกพยายามจะสร้างเรื่อง “โรฮีนจา ยะไข่ เจ้าผิว และทางเชื่อมอ่าวเบงกอลกับจีนตอนใต้” ทำให้ป้าอองซานเริ่มจะจำกัดท่าทีของตนในการที่จะวิจารณ์เรื่องสิทธิมนุษยชนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ยิ่งห่างออกไปเรื่อยๆทำให้ตะวันตกเริ่มไม่พอใจป้า​ จนทำให้ป้าอองซานหันไปคบกับ “จีน” มากขึ้นแทน

ที่มา  Jeerachart Jongsomchai