ฉันภูมิใจที่ได้เป็นมุสลิม ที่นับถือศาสนาอิสลามในญี่ปุ่น

“ฉันภูมิใจที่ได้เป็นมุสลิม ที่นับถือศาสนาอิสลามในญี่ปุ่น”

อัสลามูอาลัยกุม
ฉันชื่อ นูร อรีชะห์ มาเรียม ฉันเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น+เกาหลี.. ฉันเกิดและเติบโตมาในญี่ปุ่น..และฉันก็เพิ่งจะเข้ารับอิสลามได้ไม่นาน..อัลฮัมดุลิลลาฮ์..

..เรื่องราวการเข้ารับอิสลามของฉันเริ่มจาก การเรียนปริญญาโท และฉันอยากจะเรียนเกี่ยวกับภาษา และเป็นภาษา ที่ไม่ค่อยมีคนญี่ปุ่นเรียนมากนัก และแม่ของฉันแนะนำให้ฉันเรียนภาษามาเลเซีย..และเมื่อฉันเริ่มเรียนฉันรู้สึกรักภาษามาเลมาก แต่มีคำศัพท์หลายๆคำที่ฉันไม่ค่อยเข้าใจ เพราะเป็นคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับศาสนาอิสลาม..ดังนั้นฉันจึงเรียนเกี่ยวกับศาสนาอิสลามไปด้วย..
….ฉันศึกษาเกี่ยวกับอิสลามอยู่สองปี วันหนึ่งเพื่อนมุสลิมมาเลเซียของฉัน ชวนฉันไปมัสยิดในกรุงโตเกียว การที่ฉันเรียนเกี่ยวกับอิสลามทำให้ฉันรู้อะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับอิสลาม แต่ไม่เคยเห็นของจริงว่าเขาปฎิบัติกันอย่างไร
..เมื่อเห็นมุสลิมละหมาดครั้งแรกในมัสยิด ฉันรู้สึกแปลกใจมาก เพราะไม่มีอะไรในมัสยิดเลย ฉันคิดไม่ออกเลยว่าคนมุสลิมละหมาดวันละห้าเวลาได้อย่างไร ฉันถามตัวเองว่า ทำไมคนมุสลิมถึงอยากที่จะละหมาด เพื่ออะไร (ใช่แล้วเพื่ออัลลอฮ์) มันเป็นสิ่งที่ฉันอยากค้นหาคำตอบ….

และในวันนั้นเป็นครั้งแรกที่ฉันคลุมฮิญาบ เพราะเพื่อนมุสลิมให้กับฉัน…แต่หลังจากนั้นฉันรู้สึกชอบและไม่อยากถอดฮิญาบออกเลย..
..ในเดือนสิงหาคม2014 ฉันตัดสินใจเดินทางไปศึกษาเกี่ยวกับศาสนาอิสลามในมาเลเซีย ฉันปฎิบัติตัวแบบอิสลามทุกอย่าง ฉันคลุมฮิญาบตลอด ฉันเรียนอัลกรุอานเรียนละหมาด และเรียนหลายๆอย่างเกี่ยวกับอิสลาม(ตอนนั้นยังไม่ได้รับอิสลาม)มีหลายๆคนดุอาให้กับฉันรับอิสลาม แต่ตอนนั้นฉันยังไม่พร้อมเนื่องจากจากปัจจัยหลายๆอย่าง
..ที่ญี่ปุ่นในวันที่17มกราคม2015 หลังจากที่ฉันอ่านอัลกรุอานที่แปลเป็นภาษาญี่ปุ่น น้ำตาของฉันเริ่มไหลโดยไม่รู้ตัว ฉันรู้สึกอยากรับอิสลามในขณะนั้นเลย แต่ฉันไม่รู้ว่าจะกล่าวชาฮะดะฮ์อย่างไร ฉันจึงตัดสินใจไปที่มัสยิดในกรุงโตเกียว..โดยมีศาสตราจารย์มิสบะห์ อัรเราะฮ์มาน สอนฉันกล่าวชาฮะดะฮ์.และเพื่อนมุสลิมชาวมาเลเซียอีกหลายคนมาเป็นพยาน…อัลฮัมดุลิลลาฮ์.จากวันนั้นมาฉันจึงใช้ชื่อ นูรอรีชะห์ มาเรียม ฉันไมสามารถหยุดยั้งน้ำตาแห่งความดีใจได้ และในวันนั้นก็เป็นครั้งแรกที่ฉันละหมาดอีชาในฐานะที่เป็นมุสลิม…และดุอาร์ในมัสยิดเป็นครั้งแรกในชีวิต อัลฮัมดุลิลลาฮ์…

เครดิต Sukree Desa